هیچ کس تنهاییم را حس نکرد...

حرفهای دلم میگویم تا سخنی از دل بشنوم

هیچ کس تنهاییم را حس نکرد...

حرفهای دلم میگویم تا سخنی از دل بشنوم

ابراهیم در آتش

ابراهیم در آتش

 

در آوار خونین گرگ و میش

دیگر گونه مردی آنک

که خاک را سبز میخواست

و عشق را شایسته ی زیباترین زنان

که اینش

         به نظر

هدیتی نه چنان کم بها بود

که خاک و سنگ را بشاید.

چه مردی چه مردی!

                      که میگفت

قلب را شایسته تر آن

که به هفت شمشیر عشق

                                 در خون نشیند

و گلو را بایسته تر آن

که زیباترین نامها را

                         بگوید.

و شیر آهن کوه مردی از این گونه عاشق

میدان خونین سرنوشت

به پاشنه ی آشیل

                      در نوشت. ــ

رویینه تنی    

               که راز مرگش

اندوه عشق و

غم تنهایی بود.

***

< ــ آه اسفندیار مغموم!

تو را آن به که چشم

فرو وشیده باشی!>

***

<ــ آیا نه

          یکی نه

                   بسنده بود

که سرنوشت مرا بسازد؟

من

تنها فریاد زدم

                  نه!

من از

     فرورفتن

               تن زدم.

صدایی بودم من

ــ شکلی میان اشکال ــ

و معنایی یافتم

 

 

من بودم

و شدم

نه زان گونه که غنچه ای

                               گلی

یا ریشه ای

              جوانه ای

یا یکی دانه

             که جنگلی ــ

راست بدان گونه

که عامی مردی

                     شهیدی؛

تا آسمان بر او نماز برد.

من بینوا بندگکی سر به راه نبودم

و راه بهشت مینوی من

بز رو طوع و خاکساری

                            نبود:

مرا دیگرگونه خدایی میبایست

شایسته ی آفرینه ای

که نواله ی ناگزیر را

                       گردن

                              کج نمیکند.

 

و خدایی

دیگر گونه

آفریدم>.

دریغا شیر آهن کوه مردا

                             که تو بودی

و کوه وار

پیش از آنکه به خاک افتی

نستوه و استوار

                      مرده بودی.

اما نه خدا و نه شیطان ــ

سرنوشت تو را

                  بتی رقم زد

که دیگران میپرستیدند.

بتی که

        دیگرانش

                   میپرستیدند.     

 

احمد شاملو            

نظرات 3 + ارسال نظر
مرتضی پنج‌شنبه 8 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 08:00 ق.ظ http://crazypc.blogsky.com

دریغا شیر آهن کوه مردا

که تو بودی
زیبا بود

ساینا پنج‌شنبه 8 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 09:23 ب.ظ http://chakavaketanha.blogsky.com

سلام .من همیشه گفتم شعر های احمد شاملو عالیه و از حسن انتخابت ممنون. راستی شما ادرس ایمیل هم دارین؟ میخواستم واسه بست قبلی واست میل بزنم .
موفق باشی

سلام دوست من.ممنون از لطفت.ایمیل هم دارم.مینویسم واست .خوشحالم کردی

آژن سه‌شنبه 13 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 12:45 ق.ظ http://awazrazm.blogsky.com

شعر بی نهایت بزرگ است اما با تاسف باید گفت که جایش اینجا نیست امید است حرف مرا درک کنید چون این شعر یک انقلاب سخن دارد و اگر شاملو هم در سایت شما با آن سر می زد ار شما می پرسید شعر مرا به این سایت چه !!
امید حرفم را دوستانه فکر کند و از آواز رزم دیدن کنید
موفق باشید

سلام.به نظر من هر انسانی به دلیل وجودی که داره و به این دلیل که هست میتونه از زیباییها و بینهایت ها استفاده کنه و هیچ کسی هم حق نداره به اون بگه کجا و چطوری استفاده کنه.(که متاسفانه در کشور ما این حقوق رعایت نمیشه)من آزادم هر چیز که دوست دارم بنویسم و اگر شاملو هم بدونه که با شعرش چقدر میتونه منو آروم کنه و به فکر فرو ببره هرگز چنین سخنی رو بیان نمیکنه.و شما هم بهتره نظراتتون را در غالب اشخاص دیگه بیان نکنید.ممنون که به من سر زدید.باز هم نظر بدید.خدانگهدار

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد